Tradycyjny chiński festiwal znajduje nowe życie na węgierskich rzekach. Długie, barwnie zdobione smocze łodzie stały się nie tylko widowiskiem sportowym, ale i symbolem rosnącej przyjaźni chińsko-węgierskiej.
Jak podkreśla Péter Jarosi, prezes Węgierskiej Federacji Smoczych Łodzi, ta dyscyplina sportu ma wyjątkową moc integrującą społeczności.
Smocze łodzie – most między kulturami
„Smocze łodzie mają niezwykłą siłę budowania wspólnoty. Szanujemy chińskie dziedzictwo kulturowe wpisane w tę tradycję i jesteśmy dumni, że możemy pokazywać, jak wielką moc ma praca zespołowa” – powiedział Jarosi w rozmowie z agencją Xinhua.
Sport ten został wprowadzony na Węgry w latach 90. XX wieku i szybko zyskał popularność, stając się elementem lokalnej kultury sportowej. Jarosi rozpoczął swoją przygodę w 2002 roku podczas międzynarodowych mistrzostw, gdzie urzekły go rzeźbione smocze głowy, dźwięk bębnów i doskonała synchronizacja wioślarzy.
Dziedzictwo chińskiego festiwalu
Historia smoczych łodzi sięga ponad 2000 lat i związana jest z postacią Qu Yuana, starożytnego chińskiego poety. Legenda o nim do dziś stanowi fundament Święta Smoczych Łodzi (Duanwu Jie), obchodzonego w Chinach i coraz częściej również poza ich granicami.
Jarosi, zafascynowany tradycją, sam nauczył się gry na bębnie, a jego celem stało się rozwijanie tej dyscypliny nie jako „egzotycznej ciekawostki”, lecz jako wspólnego sportu łączącego narody.
Węgry na światowej scenie smoczych łodzi
Zaangażowanie Węgier w tę dyscyplinę stale rośnie. W październiku 2024 roku węgierscy wioślarze wzięli udział w Pucharze Świata Smoczych Łodzi w chińskim mieście Miluo, nazywanym „ojczyzną wyścigów smoczych łodzi”.
Obecnie Węgierska Federacja Smoczych Łodzi liczy około 700 licencjonowanych zawodników i 2000 aktywnych członków klubów, a szacuje się, że w całym kraju w wydarzeniach związanych ze smoczymi łodziami uczestniczy rocznie od 10 000 do 15 000 osób.
Sport, który łączy narody
Smocze łodzie są dziś czymś więcej niż tylko dyscypliną sportową. To symbol współpracy i wymiany kulturalnej między Chinami a Węgrami, pokazujący, że tradycja może z powodzeniem znaleźć nowe życie w zupełnie innym zakątku świata.
